Zeldzame bolderik terug in Salland

4-JUL-2015 - Een bijzondere ontdekking in Salland. Op de graanakkers zijn een zeldzame bolderik en de gele ganzenbloem aangetroffen. “Een bevestiging dat het beheer van Natuurmonumenten zijn vruchten afwerpt”, vindt de Sallandse boswachter Marion Plagge.

Bericht uitgegeven op [publicatiedatum]

Een bijzondere ontdekking in Salland. Op de graanakkers zijn een zeldzame bolderik en de gele ganzenbloem aangetroffen. “Een bevestiging dat het beheer van Natuurmonumenten zijn vruchten afwerpt”, vindt de Sallandse boswachter Marion Plagge.

Akkerbeheer
De natuurlijke akker is bijna verdwenen. Om het tij te keren, beheert Natuurmonumenten in natuurgebieden Eerde en Nationaal Park De Sallandse Heuvelrug graanakkers. De natuurorganisatie werkt hier succesvol samen met biologische boeren. Op deze graanakkers wordt geen gif of kunstmest gebruikt, maar uitsluitend vaste mest van biologische oorsprong.

Bolderik (foto: Willem van Kruijsbergen)

Rode Lijst
“Op de akkers hebben we bovendien ongeschoond zaaigoed gezaaid. Zo bootsen we een beetje de landbouw van vroeger na”, vertelt Sallandse boswachter Marion Plagge. Naast bolderik groeit er ook korenbloem, slofhak en handjesereprijs. Alle vier staan op de Rode Lijst van zeldzame en bedreigde plantensoorten.

Gele ganzenbloem (foto: Rutger Barendse)Biodiversiteit
Wuivende akkers zijn niet alleen een lust voor het oog, maar leveren ook een belangrijke bijdrage aan de biodiversiteit van het landelijk gebied. “Deze plantensoorten zijn voedsel voor insecten. Deze zijn op hun beurt weer lekkernij voor allerlei vogels, zoals de geelgors, veldleeuwerik en kerkuil”, legt Plagge uit.

Vleermuizen
“Ook vleermuizen profiteren van het akkerbeheer.” In juni worden jonge vleermuizen geboren. Gedurende de maand juli zoogt de vleermuis het jong met voedzame melk. “Dit is de periode waarin de hoeveelheid voedsel voor vleermuizen op een hoogtepunt moet zijn. Natuurakkers zijn zo verschrikkelijk belangrijk voor de natuur. En tegelijkertijd zijn er zo weinig van. Daarom werken we zo hard aan het beschermen ervan”, besluit Plagge.

Tekst: Natuurmonumenten
Foto: Willem van Kruijsbergen, Saxifraga; Rutger Barendse, Saxifraga